Καλό Χειμώνα

Εδώ και χρόνια σιγά-σιγά η φύση έχει αρχίσει να παίρνει την εκδίκηση της. Ακραία, εκτός τόπου και χρόνου καιρικά φαινόμενα μας θυμίζουν πως ό,τι έχουμε κάνει τόσο καιρό στο περιβάλλον μας, αρχίζει τελικά και στρέφεται εναντίον μας. Και πως να μην, εδώ που τα λέμε. Το απόλυτο της παράλογης συμπεριφοράς απέναντι σε αυτό που μας δίνει ζωή. Ό, τι είχαμε να πάρουμε καταλήξαμε τελικά να το ληστεύουμε. Όλα αυτά που μας έδινε απλόχερα από μόνη της τα καταληστέψαμε. Πως λέει και ο σοφός λαός: Δώσε θάρρος στο χωριάτη να σ'ανέβει στο κρεβάτι... Χειμώνε φέτος δεν είδαμε, ελάχιστες βροχές, ακόμα λιγότερα χιόνια, και όσο για τις μέρες καλοκαιρίας, δεν το συζητώ... Δεν πέθανε σχεδόν ούτε ένα μικρόβιο. Είχε και τα καλά του, δεν κάψαμε πολύ πετρέλαιο. Αλοίμονο όμως αν περιμένουμε τον καύσωνα για να κάνουμε οικονομία στο πετρέλαιο θέρμανσης. Για το κίνησης και τη βενζίνη δεν το συζητώ. Στο κάτω-κάτω στην Ελλάδα ζουμε. Η έννοια του commuting είναι για μας ακόμα άγνωστη...

Έλα όμως που μέσα Απριλίου και ο καιρός ψύχρανε ελαφρώς. Βρε λέτε να έρθει τελικά ο χειμώνας. Λέτε να μας έστησε λιγάκι στο ραντεβού (ο πρώτος άραγε θα είναι ή ο τελευταίος) και να σκάσει μύτη κάτα Μάιο μεριά;;;

(P.S. Η photo είναι βγαλμένη στη μαγική Καστοριά, λίγα χρόνια πριν, τότε που οι εποχές θυμόντουσαν ακόμα να αλλάζουν...)